مادری بیست و نه ساله هستم . یک دختر 12 ساله و یک پسر 6 ساله دارم . رابطه ام با پسرم خوب است ولی با دخترم خوب نیست . او با محبت و با حجاب است و نمازش را هم با تاخیر می خواند و در همه ی کارها باید به او گوشزد کنم .خیلی خونسرد است و این من را آزار می دهد . همین باعث شده که محبتم به او کم بشود دلم برای او و خودم می سوزد . من نه او را می بوسم و نه او را بغل می کنم و در بسیاری از موارد در مقابلم می ایستد ولی در عوض همسرم به او محبت می کند . لطفا من را راهنمایی کنید . 


پاسخ – فردی نزد پیامبر بود . یکی از فرزندانش را بوسید و دیگری را نبوسید و پیامبر به او اعتراض کرد که چرا دیگری را نبوسیدی ؟ وقتی می گوییم خداوند عادل است یعنی وقتی عطر و بوی خدا پیدا میکنیم که عدالت را در زندگی مان جدی بگیریم . عدالت مطلب نوشته شده در کتاب ها نیست . عدالت در زندگی ماست . اگر ما نتوانیم انصاف را در مورد بچه های خودمان رعایت کنیم چطور از خدا انتظار داریم در مورد ما به انصاف رفتار کند . اما توصیه به مادر ، گفتیم که بهداشت معنوی و اخلاقی دوران بلوغ مثل سه ماه اول بارداری خانم ها است . یک شرایط ویژه جسمی و روحی و روانی را ایجاد کرده است . اینکه کارهایش را با تاخیر انجام میدهد و حوصله ندارد و مقابل شما می ایستد ، این ها خیلی طبیعی است .این ها ویژگی های سن بلوغش است . این ویژگی ها بخاطر هورمون درون ریزش است . شما گفتید که او را خیلی سرزنش می کنید غلط دیکته شما همین جاست . شما سه تا از خوبیهای او را گفته اید . شما این قدر از دست او ناراحت هستید که خوبی های او را مثل نماز خواندن نمی بینید . دختر شما نیاز زیادی به عاطفه ی شما دارد با اینکه پدر به او محبت می کند و نقطه ی مثبتی است ولی دختر خانم احتیاج دارد که با شما همانند سازی بکند . بعد ازسن بلوغ دخترها با مادر و پسر ها با پدر همانند سازی خواهند کرد . وقتی با شما همانند سازی نکند می دانی چه اتفاقی می افتد ؟ شباهت خودش را با پدرش ایجاد می کند و اگر یک بچه ی خیلی خوب و بالغی بشود ، آخرش یک پارچه آقا می شود . هویت جنسی او به پسرها شبیه خواهد بود . بهانه ی او هم جدی تر است زیرا شما در خانه برادرش را بیشتر دوست دارید پس ترجیح می دهد در خانه رفتارا پسرانه داشته باشد . شما بین خودش و خودش دعوا انداخته ای و با جنسیت خودش دچارمشکل میشود . به این مادر خوب خیلی شفاف می گویم که توبه کنید . گناه بزرگی است که من بچه ی خوب ، مومن و عزیز خودم را ندیده بگیرم چون دلم می خواهد بچه ام خیلی خوب باشد . چون نمره یا اخلاق و نماز خواندنش نمره بیست نیست و چون نمره اش هفده شده من ترجیح می دهم او را با نمره دو ببینم . این گناه بزرگی است و اگر ادامه بدهید خدا بدجوری شما را عقوبت خواهد کرد و عقوبتش این است که شما حسرت بچه های دیگر را خواهید خورد در حالیکه دختر خودتان توانایی های ویژه ای دارد . ارتباط عاطفی با بچه تان برقرار کنید بخاطر خدا . برای اینکه بتوانید خودتان را اصلاح کنید از شما یک سوال می کنم ؟ اگر در خواب دیدید که حضرت زهرا بچه ی خودت را بصورت امانت به شما داد و گفت که مراقب او باش . اگر صبح بیدار بشوید آیا باز هم نسبت به اوآرزده هستید ؟ بچه های ما امانت خدا هستند و بچه های مومن امانت ویژه اهل بیت . با بچه تان عاشقی کنید تا او هم یاد بگیرد . کمتر به او گیر بدهید . خوبی هایش را ببینید و او را تحسین کنید .

مشاور: نیلچی زاده