سوال:
سلام من با مادرم رابطه ی معمولی دارم اون اجازه میده که من شب تا 9 تنها بیرون باشم و ازین لحاظ ک اجازه بده مشکلی نیست ولی انگار وقتی بهش حقیقت رو میگم بدتر میشه...مثلا اگه بفهمه با دوستام دریا بودم و بهش نگفتم اصلا چیزی نمیگه...ولی وقتی حقیقت رو میگم بدتر میشه...
این دفعه بهش گفتم ما یه توری داریم که با پسرا قاطیه تو هم باهامون بیا با اینکه اون لحظه خیلی منطقی رفتار کرد ولی من حس میکنم اگه پنهان کاری میکردم بهتر بود...خیلی گیج شدم و از استرس دارم میمیرم...
نگم یا بگم؟
اگه بگم حس میکنم حساس تر میشه ولی اگه نگم و اون بفهمه باز اوضاع اروم تره...
کمکم کنید...چیکار کنم باهام دوست شه و توی این تور حال کنیم مرسی
سوال:
بنظر مادرم نیازی به داشتن دوست نیست..میگن من از دوستی خیری ندیدم که تو ببینی....یه مدت خوب بود ولی دوباره بعد تموم شدن مدرسه شروع شده...خودشون میگن من از دوستت خوشم نمیاد..آیا من باید بخاطر ایشون از دوستی که دوسش دارم دست بردارم؟تازه ایشون دیروز فرمودند که هرجا دوستت باشه نمیذارم بری...الان من باید چیکارکنم؟...دیگه واقعا خسته ام..چیکارکنم که دوستم رو قبول کنه؟
سوال:
به نام حق
سلام ...
راستش من به تازگی 14 سالم شده ...
من دوستان زیادی دارم اما مادرم فقط دوست صمیمی ام را می شناسد...
درسمون هم سطحه به طوری که معدل پایان سالمون دقیقا یکی شده ...
در بین تمام دوستانم فقط پای او به خانه مان باز شده مادرم چند بار او را دیده است اما با همین چند بار دیدش نسبت به او به کل عوض شده طوری که حتی اجازه نمی دهد من به خا نه شان برم...
اوفکر می کند ( با عرض معذرت ) دوستم یه دختر پسر باز است و هر گونه رابطه من با او منجر به ناراحتی مادرم میشود...
این تنها مشکل من نیست...
نمی دونم جای مناسبی رو برای بیان این موضوع انتخاب کردم یا نه ولی در هر صورت مشکل دیگم رو بیان میکنم...
این اواخر بسیار از جنس مخالف می ترسم.....
دوستانم به من می گن که به خاطر سن بلوغ و طبیعیه....
اما من واقعا کلافه شدم...!
این ترس موجب شده که هر وقت پسری رو در خیابون میبینم، سرم رو پایین می اندازم و سریع راهم رو کج می کنم...
خیلی ممنون می شم اگه بهم راه حل هایی در خصوص بر طرف کردن مشکلاتم بهم پیشنهاد کنید...
متشکرم!
سوال:
سلام من دختری هستم16ساله.با اینکه 16سال از عمرم میگذره هنوز حق ندارم زیاد تنها بیرون برم و مامانم میگه تو جامعه خطرات زیادی تهدیدت میکنه ولی من براین باورم ادم تا خودش نخواد کاری انجام بده هرچی هم بشه اون کار انجام نمیشه.به تازگی هم یه دوست پیدا کردم که مامانم اصلا ازش خوشش نمیاد چون بی حجابه خودمم احساس میکنم کمی باعث شده وارد گناه بشم ولی خب من اونو دوس دارم و نمیتونم ازش جدا بشم و بیشتر وقت ها دوس دارم با اون بیرون برم اما مامانم میگه نمیخواد بهتره باهم بیرون بریم و درک نمیکنه همیشه با دوستان بیشتر به ادم خوش میگذره.به نظرتون چیکار کنم که این طرز فکر مادرم عوض بشه؟
ممنونم از زحماتتون
سوال:
سلام...خسته نباشید..ببخشید که بدون مقدمه سوالم رو میپرسم...من با مامانم مشکل دارم..ایشون کلا با کارا و رفتارای من مخالفه..به انتخاب هام اعتماد نداره..مثلا من امسال یه دوست پیدا کردم که باهاش صمیمی شدم ولی مامانم قبولش نداره و میگه دوست خوبی نیست..در حالی که هم حجابش رو رعایت میکنه هم نمره اوله هم.....
مامان من فقط یه بار دیدتش ولی نمیدونم چرا دید خوبی بهش نداره...اونقدری که امسال داره موبایل منو چک میکنه...امسال سه بار چک کرده..نمیدونم باید چیکار کنم.کمکم کنید.
سوال:
سلام.مامان من فقط از داداشم خوشش میاد من دختری ۱۴ ساله ام که به من مدام فحش میده اصلا دوستش ندارم به دیگران خوب احترام میذاره ولی به من که میرسه فحش های زشت میده!...
وجود حساسیت های پیشگیرانه والدین درباره فرزندان یکی از مشکلات دیرینه رابطه والدین و فرزندان است. پدر و مادرها از سویی معتقدند که به عنوان والدین موظف به کنترل فرزندشان هستند و از سوی دیگر نوجوانان و جوانان هم معتقدند که این کار با کسب استقلال و شکل گیری هویت مردانه و زنانه آن ها منافات دارد. حال سوال این جاست که: کدام درست می گویند؟؟؟
سوال:
خداوند انسان رو طوری آفریده که به محبت نیاز داره. و اگر پاسخ نیازش رو پیدا نکنه تبعات منفی زیادی خواهد داشت. 27 سالمه اما حتی تو این سن هم مادرم سرم داد میزنه و فحش میده و چاره ای جز سکوت ندارم. اما همین سکوت کل دنیامو به هم میزنه. خیلی از حقوقی که به عنوان یه دختر دارم رو زیر پا میزاره. شرایط خیلی سختی هست. مگر دین اسلام فقط گفته به پدر و مادر احترام بگذارید؟ حقوق فرزندان نسبت به والدین چی؟؟؟؟؟
سوال:
مادری دارم که
بسیار بداخلاق و بد دهان است . من و برادرم هیچ وقت سایه ی مادر را روی سرمان حفظ نکردیم و به جز داد و فریاد چیزی از او نشنیدیم . احترام هیچ کس را نگه نمی دارد ولی انتظار دارد که همه احترام او را نگه دارند . حتی احترام پدر و مادر خودش را هم نگه نمی دارد . جلوی پدرم به مادرش بد و بیراه میگوید . مادرم فقط ایراد های بقیه را می بیند خیلی دعا کرده ام ولی هر روز بدتر از دیروز میشود گاهی دلم می خواهد که او نباشد . بدون مادر راحت تر هستم .آیا احترام چنین مادری واجب است ؟ راهنمایی بفرمایید