سوال:
من یک مرد 40 ساله هستم . مشکلم این است : زمانی که دارم با فردی صحبت می کنم ، خنده ام می گیرید و چهره ام تغییر می کند . به طوری که طرف مقابل کاملا به من شک می کند . و فکرهای بد می کند ویا در طی صحبت با افراد ، اگر موضوعی اندکی نفع مرا به همراه داشته باشد و یا از ان موضوع اندکی خوشم بیاید به شدت چهره ام تغییر می کند و همه چیز تابلو می شود. لذا خواهشمندم عنایت فرموده و مرا راهنمایی فرمایید تا این مشکل را رفع کنم
جواب:
به نام ایزد منان
خدمت شما برادر بزرگوار،عرض سلام وادب
موردی که شما عنوان فرمودید،به این سادگی قابل پاسخگویی نمیباشد ولازمست به صورت کاملی تحلیل گردد،شاید این مساله ریشه در گذشته های شما و برطرف نشدن برخی نیازها در کودکیتان باشد،که البته برای شناخت احتمالی این موضوع ،لازمست به صورت حضوری بایک روانشناس صحبت نمایید.
اما بعضی راهکارها میتواندبه شکل زیر باشد:
1،قبل از شروع صحبت بادیگران،مطالب خود رامرور کنید.
2،عملا مطالب خود را با قرارگرفتن در جلوی آینه،تمرین نماییدوسعی کنید در هرنوبت تمرین،اشکالات سری قبل خود رارفع نمایید.
3،درحین صحبت(چه به صورت تمرین وچه واقعی )،روی مطلبی که درموردش صحبت میکنیدمتمرکز شویدوسعی کنید حواس شماازموضوع، پرت نشود.
4،این مساله رازیادجدی نگیرید وبااین موضوع ،ذهن خود رادرگیر ننمایید.تقریباهمه افراد ،گاهی در زندگی تجربه حالات شماراداشته اند.ضرب المثل مشهور رنگ رخساره نشان میدهد از سر درون ،گواه همین مساله هست.
5،به این فکر کنید که اطرافیان شما آنقدر مشغله دارند که بسیاری از اوقات به کلام شما هم توجه نمیکنند وباید گاهی چند بار توضیح دهید،درنتیجه آنهابه رفتار غیرکلامی شماهم بی توجه هستند که البته این به نفع شما هست.
6،سعی کنید ازبیان مطالب غیر ضروری خودداری نمایید.این قانون برای همه صدق میکند.بزرگان ماگفته اند
کم گوی وگزیده گوی چون در.....تازاندک تو جهان شود پر
وآخرین نکته اینکه برای رفع این مشکل،عجله ننمایید،بلکه صبور باشید و کمترین پیشرفت خود راارج بنهید.یادتان باشد که پیشرفت کامل شما،در گرو پیشرفتهای جزیی امامستمرشما خواهد بود.
پیروزباشید.
مشاور پرهیزکار...
