به نظر شما چرا یک دختر و پسری که واقعاً قصد ازدواج دارند باید روابط آنها پنهانی باشد؟

 پاسخ - یک بخش آن این است که واقعاً این قضیه وجود ندارد ، من می خواهم بگویم گاهی ما با خود روراست نیستیم . می گوییم ما حالا با هم دوست هستیم شاید ازدواج کردیم از خیلی از دختر و پسرها که بپرسید همین را به شما می گویند . ما خیلی وقتها بخاطر اینکه با خود رک نیستیم از خود رودست می خوریم . من می خواهم با این آدم دوست باشم اما نمی دانم که می خواهم با این فرد ازدواج کنم یا خیر ، ما می گوییم خوب این دوستی می خواهد به کجا برسد پس موضوع صحبت ما اصلاً عوض خواهد شد. اما کسی که به خود این تهمت را می زند و می گوید ما هردو قصد ازدواج داشتیم و با یکدیگر دوست بودیم می گوییم آفرین به شما که قصد ازدواج داشتید و می خواستید یک دوستی همیشگی برقرار کنید پس این دوستی را به مسیر اصلی خود بیاورید مانند باران بهاری که باید به جوی آب اصلی وارد شود وگرنه تبدیل به سیلاب می شود  و آسیب می زند.  پس توصیه ی ما به همه دوستان خوب این است که بعد از یکی دو جلسه که با یکدیگر صحبت و بررسی کردید نگذارید بیشتر از آن ادامه پیدا کند کاری کنید که خانواده ها رسماً در جریان ازدواج شما قرار بگیرند یعنی یک جلسه رسمی خواستگاری رخ بدهد . اگر خانواده ها مخالف باشند ، دوستی این دختر و پسر شش ماه یا یک سال ، دو سال و گاهی خدای ناکرده تا پنج سال ادامه پیدا می کند و این رفاقت یک انس و الفت و صمیمیت ویژه ایجاد کرده و نمی دانند با آن چه کنند . اگر منتظر شرایط هستند آیا این شرایط قرار است از کره مریخ فراهم شود؟ حداقل شما پنج یا شش ماه صبر کنید ولی بعد از آن تصمیم قطعی خود را بگیرید یا رومی روم و یا زنگی زنگ ، چرا با احساسات خود بازی می کنید . هفته ی گذشته با یکی از دوستان خوبی که جزو فعالین فرهنگی در کشور نیزهستند صحبت  می کردم ایشان می گفتند حدود سه سال ما تلاش کردیم تا رضایت خانواده خود را بدست بیاوریم  اما آنها راضی نشدند . همسر من با عشق ویژه ای که به من داشت نذر کرد و انواع ملاطفت ها را با خانواده خود کرد در آخر ازدواج کردیم اما الان که در ماه آخر بارداری هستم می بینم که ایشان کاملاً با سبک و سیاق خانواده ی خود عمل می کنند و چیزی به غیر از آن عشقی که ابراز می کردند وجود دارد . چرا ما ترجیح می دهیم که به خود دروغ بگوییم اگر قرار است که ما با هم زندگی کنیم همه آن آسیب ها را ببینیم و با هوشمندی برنامه ریزی کنیم و اگر هم قرار است که عطای آن را به لقای او ببخشیم همان اول راه خود را از یکدیکر جدا کنیم . گاهی دیده شده که دل یک نفر به پارکینگ عمومی تبدیل شده است امروز تعلق خاطر به فرد الف ، چند سال بعد تعلق خاطر به فرد ب و همینطور ادامه پیدا می کند.  سؤال دوست ما کاملاً رسا بود گفتند من احساس مسئولیت نسبت به همسر خود پیدا خواهم کرد و نمی دانم چه کنم؟ جواب ایشان این است که اگر واقعاً قصد دارید که یک زندگی سالم داشته باشید که به نظرمی رسد اینگونه است و این خود یک نقطه روشن و نورانی در زندگی شما است پس این نقطه نورانی را بزرگ و عمیق و جدی کنید و بگذارید همیشگی باشد . تصمیم جدی بگیرید ، از رابطه های غلط با جنس مخالف دست بردارید، از این تعلق خاطر دست بردارید و یک دوره چهل روزه را حداقل برای پاک کردن ذهن خود ، عواطف درون و خانه تکانی روح خود در نظر بگیرید و شروع به تزکیه نفس کنید . در عبادات خود مراقبت های ویژه کنید ، دائم الوضو باشید ، نماز استغاثه به امام زمان (ع) بخوانید و برای سلامتی ایشان روزه بگیرید و دست طلب بسوی بقیة اله الاعظم (ع) دراز کنید و از ایشان کمک بخواهید . در حقیقت  شما یک حمام روح احتیاج دارید و باید خود را از این آلودگی های فکری و روحی پاک کنید ، چون پاک کردن این رسوبات با یک اراده قوی امکان پذیر است . این عبادات چند کار می کند اول اینکه نور ملکوتی را مستقیماً به سمت این فرد می آورد ، دوم در ارتباط با خداوند و آل اله که قرار می گیرد قدرت اراده او قوی می شود و سوم اینکه ویتامین اصلی این عبادات ویژه تقویت اراده است . یعنی این سه ویژگی کمک می کند و این آدم دیگر نمی تواند با خود شوخی کند و بگوید خوب من تصمیم دارم اما نمی دانم چه کنم خوب اگر تصمیم داری بذری بیفشان و آبیاری کن تا ثمره ی آن را ببینی . یکی از مراحل  توبه  عزم جدی برای ترک گناه است این عزم جدی را با این چهل روز ریاضت شرعی باید به خود هموار کند تا بتواند برای همیشه با کمک خداوند با این نوع ارتباطات غلط فاصله بگیرد . اگر واقعاً به سمت خداوند برگردد توبو اِلی اله قطعاً خداوند نیز به سمت او باز می گردد و بهترین خیرات را برای او قرار خواهد داد. اجازه دهید همین جا اعلام کنم  بحثی امروزه در اینترنت از جانب یکی از علماء بزرگ کشوردر خصوص گناهان مختلف و زمینه ی نزول عذاب مطرح شده که همه ما باید آن را جدی بگیریم و یک توبه ی همه جانبه و فراگیر داشته باشیم و هر کسی به هر اندازه که می تواند به سمت خدا بازگشت کند ماستطعتم بالقوة و از بدی ها و زشتی های درونی خود فاصله بگیرد . توسل ویژه به امام زمان پیدا کنیم  چرا که بسیاری از آسیب های خانوادگی  و اجتماعی و آسیبی را که نمی دانیم و شاید به همین زودی ایجاد شود را از بین خواهد برد چرا که خداوند گفته است که از مکر من ایمن مباشید وقتی که گناه می کنید و خندان هستید .

مشاور: نیلچی زاده