دتفکر در قرآن لازمه سبک زندگی دینی
در ادامه مباحث تفکر با توجه به ماه مبارک رمضان و بهار قرآن و بر حسب وظیفه به عنوان تاکید و یادآوری نکاتی را تقدیم می‌کنم: قرآن به عنوان مبنا، زیربنا و سرمشق تفکر و تعقل در زندگی یک مسلمان باید قرار گیرد.
سؤال اصلی این است که آیا ما با این الگو آشنایی داریم یا نه؟ در همین ماه مبارک چقدر با آن آشنا می‌شویم؟ آیا فقط قرائت یک جزء از قرآن کافی است؟ چگونه باید در قرآن تدبر کرد؟ چگونه باید قرآن را در زندگی روزمره خودمان وارد کنیم؟
انس با قرآن، یکی از ضرورت‌های جامعه اسلامی است و جزء جدایی ناپذیر دین و ایمان است؛ زیرا پذیرفته نیست کسی ادعای پیروی از قرآن داشته باشد، آن را کتاب خود بداند، اما انسی با آن نداشته باشد و از آن بهره نگیرد، نه بخواند، نه بدان عمل کند و نه با آن زندگی کند. در سبک زندگی دینی قرآن نسخه اصلی هدایت در تمام ابعاد و تمام لحظه‌هاست. با مراجعه به آیات قرآن و ترسیم شناسنامه آن معلوم می‌شود که قرآن نور است و ضیاء.
* قرآن درمان است و شفا. چه دردهایی داریم؟ نفاق، کبر، رخوت، سستی، کفر، ناسپاسی، تردید و شک، گناه و… کدام آیات این دردها را درمان می‌کند؟ با عبرت‌گیری از کدام قصه قرآن می‌توان این مشکلات را حل کرد؟
* حق است و حقیقت. صراط مستقیم در قرآن چه ویژگی‌هایی دارد؟ چگونه تشخیص داده می‌شود؟ رابطه بین عبودیت و صراط مستقیم چیست؟ رابطه بین ولایت و صراط مستقیم چیست؟ چه رابطه‌ای بین عبودیت و ولایت مداری وجود دارد؟ و…
* رشد است و هدایت. رشد در قرآن در قبال چه چیزهایی وجود دارد؟ آیا منظور قرآن از رشد همین رشدهای روزمره ماست؟ آیا منظور رشد اقتصادی است یا رشد جسمانی؟ چه رابطه‌ای بین رشد و هدایت وجود دارد؟ دلیل است و برهان. فاصل است و فرقان و در یک جمله در بر دارنده همه فضایل و خوبی‌هاست. قرآن، سحر و جادو نیست، بلکه معجزه است. چگونه قرآن معجزه است؟ جوان امروز چگونه با این عبارت ارتباط برقرار کند؟ از کجا شروع کنیم تا اعجاز قرآن را متوجه شویم؟ قرآن فرمان تحکّم نیست، لکن منشور حکمت و حکومت است.
قرآن دیوان شعر نیست، بلکه کتاب شعایر و شعور است. حضرت امام زین‌العابدین علیه‌السلام می‌فرمایند: اگر همه اهل مشرق و مغرب از بین بروند [و تنها بمانم] وحشتی نخواهم داشت، چون همراهی با قرآن را دارم. آیا می‌توان بدون اینکه سؤالی طرح کرده باشیم و یا نیازی و ضرورتی را یافته باشیم و یا اصلاً چیز معلوم و مشخصی را خواسته باشیم، کتاب خدا ر ا باز کنیم و طرح زندگی خودمان را با استفاده از دستورات آن بنویسیم؟ آیا می‌توان بدون درک جایگاه رسول (ص) و امام (ع) که مبین و مفسر این قرآن هستند راه هدایت را یافت؟ معلوم است که اگر این گونه زندگی کنیم با دست خالی بازمی‌گردیم و مأیوس و متحیر می‌مانیم و یا با خیالات و بافته‌های هماهنگ، خود را فریب می‌دهیم و سرگرم می‌شویم. اصولاً مطالعه هر کتاب، تا زمانی که با طرح سؤال‌هایی همراه نباشد، بهره نمی‌دهد و خواننده به سادگی از جواب‌ها و اشاره‌ها و نکته‌های آن می‌گذرد و آن‌ها را نمی‌یابد و در خونش نمی‌نشیند. تا هفته آینده همراه با تلاوت قرآن سؤال‌هایی هم طرح کنید. واقعاً فرض کنید قرار است پس از ماه مبارک هفته‌ای یک بار دردها و نیازها و سؤالات خود را به قرآن عرضه کنیم و جواب بگیریم؟
ان‌شاءالله به کمک قرآن بتوانیم یک زندگی جدید طراحی کنیم و در آستانه شب‌های قدر؛ تقدیری متناسب با راه بی‌نهایتی که در پیش داریم برایمان مقدر شود.
جلیل معماریانی
