پند های آسمانی 5: پذیزش ولایت کفار از سوی مومنان ممنوع است


«اعوذ بالله من الشیطان الرجیم»

لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَفِرِینَ اَوْلِیَآءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ وَمَنْ یَفْعَلْ ذَ لِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِى شَىءْ إِلاَّ اَنْ تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَةً وَ یُحَذِّرُکُمْ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیر.ُ

نباید اهل ایمان، بجاى مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود برگزینند و هر کس چنین کند نزد خدا هیچ ارزشى ندارد، مگر آنکه از کفّار پروا و تقیّه کنید (و به خاطر هدف هاى مهم تر، موقّتا با آنها مدارا کنید) و خداوند شما را از (نافرمانى) خود هشدار مى دهد و بازگشت (شما) به سوى خداوند است.

***

پیام ها:

۱. پذیرش ولایت کفّار از سوى مؤمنان، ممنوع است. اگر مسلمانان جهان تنها به این آیه عمل مى کردند الآن وضع کشورهاى اسلامى این چنین نبود.

۲. در جامعه اسلامى، ایمان شرط اصلى مدیریّت و سرپرستى است. ارتباط سیاسى نباید مُنجر به سلطه پذیرى یا پیوند قلبى با کفّار شود.

۳. هرکس به سراغ کفّار برود، خداوند او را به حال خود رها و از امدادهاى غیبى خود محروم مى سازد.

۴. ارتباط  ظاهرى با کفّار براى رسیدن به اهداف والاتر، در مواردى جایز است.  

۵. تقیّه، براى حفظ دین است. مبادا به بهانه تقیّه، جذب کفّار شوید و از نام تقیّه سوء استفاده کنید.

۶. در مواردى که اصل دین در خطر باشد، باید همه چیز را فدا کرد و فقط باید از خدا ترسید.  

۷. مبادا بخاطر کامیابى و رفاه چند روز دنیا، سلطه  کفّار را بپذیرید که بازگشت همه شما به سوى اوست.

«التماس دعا»