پاسخ:
شما هیچ فکر کرده‌اید چرا غذا می‌خورید؟ چرا میوه‌جات و شیرینی و سایر خوردنی‌ها را می‌خورید؟ چرا آب می‌آشامید؟ چرا لباس می‌پوشید؟ چرا به مدرسه می‌روید و در راه درس خواندن زحمت می‌کشید، بی خوابی‌می‌کشید؟ ناگزیر خواهید گفت: این‌ها که فکر کردن لازم ندارد خوب معلوم است اگر غذا نخورم و آب نیاشامم‌نمی‌توانم زنده بمانم و چنان چه لباس نپوشیم بس با چه وسیله‌ای خودم را از سرما و گرما حفظ نمایم و آبروی‌خود را در مقابل چشم دیگران محفوظ بدارم. و اگر درس نخوانم بی سواد می‌مانم و در جامعه با مشکلات زیادی مواجه می‌شوم. و بالاخره از همه این‌ها که گفتید استفاده می‌کنم، چون که تمام آنها به نفع من است و زندگی و‌خوشی آن به بهره‌گیری از این نعمت‌های خدادادی بستگی کامل دارد و بدون استفاده از این مواهب الهی ادامه‌زندگی امکان ندارد. و اگر از شما سؤال شود چرا دستتان را روی اجاق گاز نمی‌سوزانید؟ چرا با چاقو انگشت‌تان را قطع نمی‌کنید؟چرا سرتان را محکم به دیوار نمی‌کوبید؟ چرا ضربه محکم به چشم‌تان نمی‌زنید؟ چرا خود را از بلندی به پایین‌پرت نمی‌کنید؟ چرا غذاهای فاسد را نمی‌خورید؟ و... فوراً پاسخ می‌دهید: عجب سوال‌هایی می‌کنید! چیزی که‌عیان است چه حاجت به بیان است؟ بسیار روشن است از همه مواردی که پرسش نمودید همه انسان‌های عاقل‌اجتناب می‌کنند، مگر دیوانه شدم تا سرم را به دیوار بکوبم، آدم دیوانه از این کارها می‌کند، اما آدم عاقل که دست به‌این کار نمی‌زند، زیرا همه این کارها ضرر به انسان دارد و انسان فهمیده به ضرر خود اقدام نمی‌کند. وقتی شما این جواب‌ها را به ما دادید که جواب درستی هم هست، ما هم به شما عرض می‌کنیم: همان گونه اگر‌بخواهید زنده بمانید و از زندگی خود سود ببرید هم باید از خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها استفاده کنید و هم از چیزهایی که ضرر به جسم دارد و زندگی را با خطر جدی مواجه می‌کند باید اجتناب کنید، همین‌طور هم اگر‌بخواهید پس از مرگ، زندگی خوب و خوش داشته باشید و خود را از مار و عقرب نجات بدهید باید کارهایی که‌خداوند مهربان واجب کرده به جا بیاورید و کارهایی را که خداوند حرام نموده ترک کنید. واجبات مانند نماز، روزه، و... شبیه غذا و آب برای روح است و محرمات مانند دروغ، غیبت و... مثل سم برای روح است. عبادت هم‌چنین کارهای خلاف ما ضرری برای خداوند ندارد هر عبادتی را انجام بدهیم به نفع خود ما است و هر گناهی را مرتکب شویم به ضرر خود ما است نماز در بین تمام عبادت‌ها به عنوان ستون دین و نقش کلیدی و اساسی را دارد. انسان ممکن است گرسنگی و تشنگی و سرما و گرما را مدتی تحمل کند، ولی نمی‌تواند بیش از چند دقیقه از تنفس هوا خودداری کند، لذا هوای سالم از حیاتی‌ترین ضروریات زندگی انسان است. نماز هم برای انسان چنین نقشی را دارد و خدایی که از همه نیازهای انسان آگاه است در هیچ شرایطی راضی نیست تا نماز ترک شود و دستور می‌دهد حتی در حال بیماری هم باید نماز خوانده شود.1 نماز از چنان اهمیتی برخوردار است که محور همه اعمال قرار گرفته است، یعنی اگر نماز قبول شود عبادت‌های دیگر هم قبول می‌شود، و اگر‌پذیرفته نشود اعمال دیگر هم قبول نمی‌شود.2 خوب فکر کنید که نماز میزان سنجش سایر عمل‌ها است حالا اگر کسی نماز نخواند چه بهره‌ای از سعادت دارد؟ چه ذخیره‌ای برای خود تهیه دیده است؟ اهمیت قضیه آن‌وقت روشن می‌شود که انسان درست فکر کند در این که اگر جزای ترک کننده نماز فقط این بود که چیزی به آدم نمی‌دادند و به بهشت نمی‌بردند باز خوب بود، ولی این طور نیست، نه تنها تارک نماز را به بهشت راه نمی‌دهند، بلکه جایگاهش را در جهنم قرار میدهند، قرآن می‌فرماید: از جهنمیان سؤال می‌شود: چه چیز شما را به جهنم وارد ساخت؟ جواب میدهند: مَا سَلَکَکمُْ فیِ سَقَرَ قَالُواْ لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّین؛ ما از نماز گزاران نبودیم.3 بدین خاطر است که رسول خدا(ص) فرمود: نماز‌ستون دین است و نماز کلید بهشت است.4 پس ای عزیز برای خوشبختی و سعادت خود حتماً نماز بخوان و هرگز آن را ترک نکن. نماز ارتباط با خدای مهربان است و ترک آن قطع ارتباط با خدا است، آیا نمی‌خواهی با‌خدای مهربان که این هم نعمت‌های فراوان برای تو و دیگران داده است ارتباط برقرار کنی و برای خودت سعادت کسب کنی.
...