گناهی که خیلی عادت شده شاید ترک آن خیلی سخت باشد . چه راهکاری برای این دارید ؟
پاسخ – به بعضی از گناهان ما
عادت می کنیم به این خاطر که فکر می کنیم به اینصورت ما خوش تر هستیم . یکی از
اشتباهات بزرگی که وجود دارد این است که افراد فکر می کنند با رعایت آن چیزهایی که
خدا به عنوان گناه برای آنها قرار داده احساس خفقان می کنند . می گویند چرا خدا به
ما گفته که بعضی چیزها را نخوریم ، بعضی حرف ها را نزنیم ، بعضی چیزها را نبینیم ؟
خیلی برای ما سخت است . خوش بحال آنهایی که راحت می توانند هر جور دلشان می خواهد
کیف کنند. مهمترین اشتباه این است که این فرد در مسیر الهی خود و در مسیر آن
چیزهایی که خداوند حلال کرده ، سراغ حلال های الهی نرفته . یا حلال های الهی را
خیلی جدی نگرفته بلکه به دنبال حرام رفته است . نفس خود را به حرام عادت داده است
. راه حل آسان این است : ما برای اینکه ترک کنیم در درجه ی اول باید یادمان باشد
که گناه چه کسی را می کنیم . خدایی که همه ی نعمات را بی منت در اختیار ما قرار
داده است . اگر یک نفری همین امروز به شما اعلام کند که یک مجتمع آپارتمانی بدون
هیچ منتی به اسم شما می کند ، شما چه احساسی نسبت به این فرد پیدا می کنید ؟ از او
تقدیر و تشکر بی اندازه می کنید . اصلاً یک چنین انتظاری نداشته اید چون دقیقاً
این فرد را نمی شناخته اید . خداوند بی منت همه چیز را در اختیار ما گذاشته است .
از اکسیژنی که به راحتی تنفس می کنیم . فقط روزهایی که وارونگی هوا در تهران و
شهرهای بزرگ اعلام می شود تازه می فهمیم که هوای خوب و سالم چه نعمت بزرگی است .
تا نوشیدن آب ، غذایی که می خوریم و سلامت جسمی که داریم . ما معمولاً وقتی دچار
مشکل می شویم تازه یادمان می افتد که چقدر نعمت داشته ایم . قدر عافیت کسی می داند
که به مصیبتی گرفتار آید . در حقیقت ما بخاطر نعمت های زیادی که داریم و غرق در
این نعمت ها هستیم به دنبال چیزهای دیگری هستیم که ما را خوشحال کند . چون یادمان
رفته که چیزهایی که داریم فوق العاده می تواند ما را شاد کند . در حقیقت برای ترک
گناه، ایجاد روحیه ی شکر گزاری برای چیزهایی است که خدا به ما داده خیلی مهم است .
کسی که روحیه ی شکر گزاری را در درون خود تقویت کند نیمه ی پر لیوان را می بیند .
چون نیمه ی پر لیوان را می بیند بهانه گیر می شود . اما بهانه گیر مثبت . این هم
در رابطه با خدا معنی دارد هم در رابطه با دیگران . ما معمولاً از دیگران آزرده می
شویم بخاطر زحمت ها و اذیت هایی که ازآنها می بینیم . اما اگر خوبی های آنها را
ببینیم، می بینیم که خیلی آدم ناسپاسی بوده ایم . حالا باید همین را در رابطه با
خدا جدی کنیم . من چرا قصد می کنم که گناه کنم ؟ علت گناه کردن ما آدم ها چیست ؟
به این علت که فکر می کنیم که آن چیزی که خدا حرام کرده حتماً چیز خوبی بوده است .
باور نداریم که خدا خیر و صلاح ما را می خواهد . مثلاً وقتی که خدا خوردن گوشت خوک
را حرام می کند برای انسانی که می خواهد خوشبخت زندگی کند ، چه نفعی به خدا می رسد
؟
مشاور: نیلچی زاده
