سوال:

بنظر مادرم  نیازی به داشتن دوست نیست..میگن من از دوستی خیری ندیدم که تو ببینی....یه مدت خوب بود ولی دوباره بعد تموم شدن مدرسه شروع شده...خودشون میگن من از دوستت خوشم نمیاد..آیا من باید بخاطر ایشون از دوستی که دوسش دارم دست بردارم؟تازه ایشون دیروز فرمودند که هرجا دوستت باشه نمیذارم بری...الان من باید چیکارکنم؟...دیگه واقعا خسته ام..چیکارکنم که دوستم رو قبول کنه؟

جواب:

به نام آرام دلها...
همراه خوبم سلام،آرزویم رضایت وکامیابی شما درزندگیست!!!
دوست من،به نظر من متاسفانه فعلا تلاش شما برای اینکه مادرتان را متقاعدکنید که دوستتان راقبول کند بی فایده هست!میدانید شما تاحالا هرچه دراین زمینه تلاش کرده اید به روش مستقیم بوده و متاسفانه بی نتیجه!
این جانب به شما برای حل مشکلتان پیشنهاد میکنم این بار از روش غیر مستقیم وارد شوید.
به عبارتی شما باید تلاش خود رابکنید تا مادرتان روز به روز ولحظه به لحظه شما را بیشتر قبول کند.
دوست  خوبم ،اگر مادر به مرور شما را بیشترقبول کند،بیشتر به خواسته هایتان نزدیک میشوید.تمام سعی خودتان را بکنید که به مادر نزدیک شوید و رابطه خوبی با ایشان داشته باشید.
البته برای رسیدن به این هدف زمان لازم هست و نباید عجله کنید تا ان شاءالله بهترین نتیجه را بگیرید.موفق وپیروزباشید...


مشاور پرهیزکار...